کیسه‌های استفراغ زیست‌تخریب‌پذیر: انتخابی زیست‌محیطی برای مسافران

چگونه پلاستیک‌های یک‌بارمصرف در سفر موجب آلودگی می‌شوند

کیسه‌های پلاستیکی کوچکی که هنگام سفر و احساس تهوع بر می‌داریم، در واقع خبر بدی برای محیط زیست ما هستند، چون از موادی ساخته شده‌اند که به راحتی از بین نمی‌روند. اکثر این کیسه‌های استاندارد تهوع حاوی پلی‌اتیلن یا پلی‌پروپیلن هستند، همان پلاستیک‌هایی که برای کیسه‌های خرید و بطری‌ها استفاده می‌شوند و قرن‌ها پس از دور ریخته شدن باقی می‌مانند. ما در مورد زمان تجزیه‌ای بیش از ۴۵۰ سال صحبت می‌کنیم! وقتی مردم این کیسه‌ها را به صورت بی‌دقت در حین پرواز، دریانوردی یا رانندگی دور می‌ریزند، چه اتفاقی می‌افتد؟ آنها شروع به تبدیل شدن به ذرات ریز پلاستیکی می‌کنند که در نهایت وارد رودخانه‌ها، اقیانوس‌ها و حتی زنجیره غذایی ما می‌شوند. یک گزارش اخیر از برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که این مشکل چقدر جدی است. داده‌های آنها آشکار می‌کند که حمل‌ونقل حدود ۱۹٪ از کل زباله‌های دریایی را تشکیل می‌دهد، و فقط فکر کردن به سفر هوایی اعداد شگفت‌آوری را به همراه دارد — تقریباً ۵٫۸ میلیون تن زباله کابین هر سال تولید می‌شود.

نقش کیسه‌های معمولی تهوع در پسماندهای دفن شده در محل‌های دفن زباله

کیسه‌های تهوع شاید چیزهای کوچکی باشند که ما همراه خود حمل می‌کنیم، اما مشکلات بزرگی در محل‌های دفن زباله ایجاد می‌کنند. اکثر مردم پس از یک بار استفاده این وسایل ضروری سفر را دور می‌اندازند، چون به دلیل وجود میکروب‌ها و عدم دسترسی به امکانات بازیافت، جای دیگری برای قرار دادن آن‌ها وجود ندارد. پلاستیک داخل کیسه‌های معمولی تهوع در محیط بدون اکسیژن زیرزمین تجزیه می‌شود و این امر باعث تولید گاز متان می‌شود که در طول زمان گرما را بسیار بیشتر از دی‌اکسید کربن نگه می‌دارد — در واقع حدود ۲۸ برابر قوی‌تر است. کارگران محل دفن زباله داستان‌هایی از این دست را تعریف کرده‌اند که چگونه این کیسه‌های یک‌بارمصرف در دستگاه‌های جداسازی آن‌ها گیر می‌کنند و کل فرآیند را به‌طور قابل توجهی کند می‌کنند. یک مطالعه منتشرشده در مجله مدیریت پسماند در سال ۲۰۲۳ نشان داد که این مشکل گرفتگی باعث کاهش کارایی عملیاتی در بسیاری از موارد به میزان تقریبی ۲۲ درصد می‌شود.

آمار پسماندهای پلاستیکی ناشی از محصولات بهداشتی حمل‌ونقل هوایی و جاده‌ای

• حمل‌ونقل هوایی : هر ماه ۳۳ میلیون کیسه تهوع یک‌بارمصرف در سراسر جهان دور انداخته می‌شود
• حمل و نقل راه‌آهنی : اتوبوس‌های مسافربری سالانه در اتحادیه اروپا ۸٫۴ تن ضایعات حاوی پلاستیک از بیرون‌ریزی استفراغ تولید می‌کنند
• صنعت کروز : ۷۲٪ از پسماندهای پزشکی موجود بر روی کشتی شامل محصولات بهداشتی غیرقابل بازیافت مانند کیسه‌های استفراغ هستند

وابستگی بخش جهانی حمل‌ونقل به پلاستیک‌های یک‌بارمصرف، سالانه هزینهٔ تمیزکاری ۱٫۳ میلیارد دلاری را به جوامع ساحلی نزدیک مراکز اصلی سفر تحمیل می‌کند.

درک مواد زیست‌تخریب‌پذیر در کیسه‌های استفراغ

مواد زیست‌تخریب‌پذیر رایج: مقایسه نشاسته ذرت، PLA و PHA

کیسه‌های زیست‌تخریب‌پذیر امروزی به مواد مبتنی بر گیاهان متکی هستند که سعی دارند ترکیب مناسبی بین عملکرد خوب و مفید بودن برای سیاره زمین ایجاد کنند. نشاسته ذرت به این کیسه‌ها انعطاف می‌دهد و مانع از خیس شدن آنها در مواقع حساس می‌شود. سپس PLA وجود دارد، که مخفف اسید پلی لاکتیک است و از قند ذرت پس از فرآیند تخمیر تولید می‌شود. این ماده تقریباً شبیه پلاستیک معمولی مقاومت می‌کند، اما اگر در یک کمپوستر صنعتی رها شود، حدود ۱۲ هفته شروع به تجزیه می‌کند. گزینه دیگر PHA است که توسط میکروب‌ها از طریق تخمیر مواد تولید می‌شود. چه چیزی PHA را خاص می‌کند؟ این ماده می‌تواند به‌صورت ایمن در اقیانوس‌ها نیز تجزیه شود، چیزی که سایر مواد قادر به انجام آن نیستند. اکثر شرکت‌ها به دلیل هزینه پایین‌تر تولید، به ترکیب‌های نشاسته ذرت و PLA گرویده‌اند. PHA عمدتاً در جعبه‌های سفر لوکس استفاده می‌شود که در آن‌ها قیمت اهمیت کمتری دارد.

قابل تجزیه در کمپوست در مقابل زیست‌تخریب‌پذیر در مقابل قابل بازیافت: تفاوت‌های کلیدی و گواهی‌ها

• قابل کمپوست شدن : باید در شرایط کنترل‌شده (دمای ≥140°F، رطوبت بالا) طی 3 تا 6 ماه به مواد زیست‌توده غیرسمی تجزیه شود، همان‌گونه که در استانداردهای ASTM D6400 یا EN 13432 تعریف شده است.
• زیست فرآوری : به‌صورت طبیعی در طول زمان تجزیه می‌شود و اغلب ذرات ریزپلاستیک به جای می‌گذارد؛ هیچ بازه زمانی استاندارد یا نظارت تنظیم‌شده‌ای وجود ندارد.
• قابل بازیافت : به‌طور کلی برای محصولات بهداشتی آلوده به دلیل وجود آلاینده‌ها قابل اجرا نیست.

گواهی‌هایی مانند TÜV OK Compost HOME نشان‌دهنده مناسب‌بودن برای کمپوست خانگی هستند، اما تنها 18٪ از شهرهای ایالات متحده زیرساخت کمپوست صنعتی دارند که قادر به پردازش ضایعات قابل تجزیه ایجادشده در سفر باشند.

شکاف واقعیت: چرا تمام کیسه‌های بیودگریدبل استفراغ لزوماً همان‌گونه که انتظار می‌رود تجزیه نمی‌شوند

اکثر کیسه‌های تهوع، صرف‌نظر از اینکه ادعا می‌کنند قابل تجزیه زیستی هستند یا نه، معمولاً در محل‌های دفن زباله جمع می‌شوند که در آنجا اکسیژن کمی برای تجزیه شدن وجود دارد. طبق تحقیقات سال ۲۰۲۳، حدود دو سوم این کیسه‌های به اصطلاح قابل تجزیه زیستی پس از تنها ۱۸ ماه دفن شدن در شرایط محل دفن زباله، هنوز بیش از ۴۰٪ از وزن اولیه خود را حفظ کرده بودند. وقتی این کیسه‌ها به درستی دور ریخته نشوند، تمام مزایای زیست‌محیطی ادعایی‌شان از بین می‌رود. تنها راه‌حل واقعی از کیسه‌هایی ناشی می‌شود که واقعاً قابل کمپوست شدن هستند، مانند کیسه‌هایی که برچسب BPI Certified Compostable را دارند. اما نکته اینجاست: کمتر از ۱۵٪ از شرکت‌های هواپیمایی واقعاً با مراکز کمپوست‌سازی همکاری می‌کنند، که یعنی بسیاری از شرکت‌ها ممکن است از طریق روش‌های بازاریابی گمراه‌کننده، تصویر نادرستی از دوستداری محیط زیست خود ارائه دهند.

مزایا و محدودیت‌های زیست‌محیطی کیسه‌های تهوع قابل تجزیه زیستی

کاهش ردپای کربن با استفاده از پلیمرهای گیاهی

کیسه‌های زباله بیودگریدبل بر پایه نشاسته ذرت یا PLA به کاهش وابستگی ما به محصولات نفتی کمک می‌کنند. یک مطالعه اخیر از گرین سرکولار در سال 2023 نشان داد که این جایگزین‌ها حدود 60٪ گازهای گلخانه‌ای کمتری نسبت به پلاستیک معمولی تولید می‌کنند. اما نکته‌ای مهم هم وجود دارد. فواید زیست‌محیطی این مواد به شدت به نحوه کشت محصولات مورد نیاز برای تولید آن‌ها بستگی دارد. وقتی ذرت از مزارع بزرگ تک‌کشتی تأمین شود، ممکن است به مرور زمان به خاک آسیب برساند. به عنوان مثال، تولید تنها یک تن از ماده PLA نیازمند حدود 2.7 تن ذرت است که باعث می‌شود افراد در مورد آینده این مزارع کشاورزی سؤالاتی را مطرح کنند. مجله Renewable Materials Journal نیز در سال 2023 به این موضوع اشاره کرد.

تحلیل چرخه حیات: از تولید تا تجزیه

ارزیابی از مهد تا گور نشان می‌دهد که کیسه‌های بیودگریدبل برای استفراغ عملکرد بهتری نسبت به کیسه‌های معمولی دارند فقط در صورت دفع صحیح :

*نیازمند شرایط کمپوست صنعتی
با این حال، بازدیدهای پسماند فرودگاهی در سال 2023 نشان می‌دهد که 68 درصد از محصولات بهداشتی قابل تجزیه هرگز به تأسیسات پردازش مناسب دست نمی‌یابند و این امر مزایای چرخه حیات را تضعیف می‌کند.

چالش‌های کمپوست صنعتی و موانع دفع در دنیای واقعی

اکثر کیسه‌های بیولوژیکی بی‌هوشی نیاز دارند تا در دمای حدود 50 تا 60 درجه سانتی‌گراد تجزیه شوند. این شرایط فقط در تأسیسات کمپوست صنعتی وجود دارد. بر اساس آخرین گزارش پایداری هواپیمایی در سال 2024، تنها حدود 12 درصد از فرودگاه‌های بزرگ در سراسر جهان در واقع سطل‌های جداگانه کمپوست در دسترس دارند. در عمل چه اتفاقی می‌افتد؟ شگفت‌آور است که 83 درصد از این کیسه‌های به ظاهر سازگار با محیط زیست همچنان در محل‌های دفن زباله معمولی پایان می‌یابند. مشکل اینجاست که محل‌های دفن زباله شرایط بی‌هوازی ایجاد می‌کنند که در آن این مواد نمی‌توانند به طور واقعی تجزیه شوند. در عوض، آن‌ها گاز متان را در سطوحی تولید می‌کنند که با زباله‌های پلاستیکی معمولی قابل مقایسه است، بر اساس تحقیقات منتشر شده توسط ICAO در سال 2023.

طراحی، عملکرد و کاربردی‌بودن سفری کیسه‌های بیومکننده دوستدار محیط زیست

طرح‌های کیسه‌های بیودگرداپذیر ضد نشت و کنترل بو

جدیدترین کیسه‌های بیومکننده دوستدار محیط زیست، پلاستیک مبتنی بر گیاهی PLA را با الیاف سلولزی مقاوم ترکیب می‌کنند تا بتوانند همانند کیسه‌های پلاستیکی معمولی به خوبی در مقابل نشت مقاومت کنند. آزمایش‌های انجام‌شده توسط آزمایشگاه‌های مستقل نشان می‌دهند که این مواد جدید قادر به تحمل فشارهای حدود ۱۵ psi هستند که تمام تغییرات عادی فشار داخل کابین هواپیما طی پرواز را پوشش می‌دهد. برای کنترل بو، تولیدکنندگان لایه‌هایی از ذغال فعال طبیعی اضافه کرده‌اند که حدود ۹۲٪ از ترکیبات آلی فرار (VOCs) ناخوشایند را که پس از بیماری فردی در فضای اطراف پخش می‌شوند، جذب می‌کنند. اغلب برندهای برتر از دستورالعمل‌های ASTM D6400 برای قابلیت کمپوست شدن پیروی می‌کنند، اما علاوه بر این، استانداردهای بهداشتی سطح بیمارستانی را نیز رعایت می‌کنند. این ترکیب باعث می‌شود این کیسه‌ها هم دوستدار محیط زیست باشند و هم در سفر یا در رویدادهایی که اتفاقاً بروز پاک‌کردنی‌های غیرمنتظره امکان‌پذیر است، کاربردی و عملی باشند.

قابلیت حمل و استفاده در هواپیماها، قطارها و ماشین‌ها

این کیسه‌های ضد برفت که وزنی در حدود ۱۸ گرم دارند، تقریباً ۴۰ درصد سبک‌تر از انواع معمولی هستند. آن‌ها به صورت تا شده و با ابعاد تنها ۸ در ۱۰ سانتی‌متر عرضه می‌شوند تا به راحتی در جیب‌های کوچک پشت صندلی هواپیما یا حتی در نگهدارنده فنجان‌ها جا شوند. درزهای این کیسه‌ها طوری ساخته شده‌اند که در برابر پارگی مقاوم باشند و این امر باعث کاهش اتفاقات ناراحت‌کننده در حین سفر می‌شود. شرکت‌های هواپیمایی اخیراً شروع به استفاده بیشتر از این محصول کرده‌اند، چون به نظر می‌رسد مسافران واقعاً از آن راضی هستند. برخی آزمایش‌های انجام‌شده در سیستم‌های قطار اروپا نشان داده که تقریباً ۸ از هر ۱۰ مسافر از نحوه عملکرد بسته‌های پیچ‌دار در حین حرکت تاب‌خور قطار بین ایستگاه‌ها رضایت داشته‌اند.

تعادل بین نیازهای بهداشتی و عملکرد مواد پایدار

خبر خوب این است که این کیسه‌های گیاهی برای تهوع بسیار سریع‌تر از کیسه‌های معمولی پلاستیکی تجزیه می‌شوند. صحبت از حدود ۱۲ تا ۲۴ هفته در تأسیسات کمپوست صنعتی است، در حالی که پلاستیک معمولی ممکن است صدها سال طول بکشد تا ناپدید شود. تولیدکنندگان راه‌حلی برای مشکل رطوبت نیز یافته‌اند. آن‌ها این کیسه‌ها را با ماده‌ای از نشاسته سیب‌زمینی به جای واکس پوشش می‌دهند که با حفظ خشکی، امکان تجزیه را فراهم می‌آورد. برخی برندها محصولات خود را با اسید سیتریک، نوعی اسید موجود در میوه‌های سیتروس، تیمار می‌کنند تا بدون نیاز به مواد نگهدارنده شیمیایی تقریباً ۱۸ ماه روی قفسه‌ها دوام بیاورند. اما نکته‌ای هست که باید به آن توجه کرد. آزمایش‌ها نشان می‌دهند این گزینه‌های سازگار با محیط زیست در معرض رطوبت حدود ۱۵ درصد سریع‌تر تجزیه می‌شوند. این بدین معناست که مسافران برای سفرهای طولانی باید آن‌ها را به درستی نگهداری کنند، در غیر این صورت ممکن است قبل از رسیدن به مقصد، بسته‌بندی آسیب دیده باشد.

دفع صحیح و مسئولیت مصرف‌کننده

کمپوست صنعتی در مقابل کمپوست خانگی: واقعاً چه چیزی برای کیسه‌های بیودگرداپذیر استفراغ مؤثر است

فقط ۳۵ درصد از محصولات مورد تأیید قابل کمپوست شدن واقعاً به تسهیلات کمپوست صنعتی می‌رسند که قادر به تجزیه آنها هستند (اتحادیه پایداری ۲۰۲۳). کیسه‌های مبتنی بر PLA و PHA به دمای پایدار بالاتر از ۵۵ درجه سانتی‌گراد نیاز دارند—دمایی که در بیشتر سیستم‌های کمپوست پشت بام دستیابی به آن ممکن نیست. تسهیلات صنعتی به مدت ۶۰ تا ۹۰ روز حرارت، رطوبت و فعالیت میکروبی بهینه را حفظ می‌کنند و تجزیه کامل را ممکن می‌سازند.

مسافران قبل از اتکا به برچسب‌های زیست‌محیطی باید از دسترسی محلی به کمپوست اطمینان حاصل کنند. در حالی که فرودگاه‌هایی مانند مونیخ و سان‌فرانسیسکو ظرف‌های کمپوست صنعتی دارند، ۷۸ درصد از مراکز حمل و نقل منطقه‌ای فاقد چنین زیرساختی هستند.

بهترین شیوه‌های دفع در فرودگاه‌ها، وسایل نقلیه و حمل‌ونقل عمومی

برای به حداکثر رساندن مزایای محیط‌زیستی، کیسه‌های بیودگرداپذیر استفاده‌شده را در کیسه‌های قابل حمل مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش در بسته‌بندی در هنگام رسیدن به سطل‌های تأییدشده برای کمپوست نگه دارید. در پروازها، اگر از کیسه‌های قابل کمپوست استفاده می‌کنید، خدمه کابین را مطلع کنید — اکثر شرکت‌های هواپیمایی تمام پسماندهای کابین را می‌سوزانند و این امر امکان کمپوست شدن را از بین می‌برد. در سفرهای جاده‌ای:

• کیسه‌های استفاده‌شده را در یخچال‌های قابل حمل نگه دارید تا رشد باکتری‌ها کند شود
• در سفرهای خارج از شبکه، برندهای دارای گواهی TÜV Austria HOME را انتخاب کنید
• از مخلوط کردن پسماندهای بیودگرداپذیر و پلاستیکی در ظرف‌های مشترک خودداری کنید

سوءتفاهم‌های رایج درباره تجزیه محصولات قابل کمپوست

بر اساس گزارش ادعاهای سبز در سال 2023، حدود دو سوم مسافران با کلمهٔ «قابل تجزیه زیستی» فریب خورده و فکر می‌کنند که کیسه‌هایشان واقعاً در محل‌های دفن زباله تجزیه می‌شوند. چیزی که بیشتر مردم متوجه آن نیستند این است که وقتی مواد گیاهی در محیط‌های بدون اکسیژنِ محل‌های دفن زباله قرار می‌گیرند، تمایل دارند به جای تجزیه شدن، متان تولید کنند. یک مطالعه اخیر در سال 2022 چیزهای شوکه‌کننده‌ای نیز نشان داد — آن کیسه‌های استفراغ قابل تجزیه‌ای که روی هواپیماها استفاده می‌شوند، پس از یک سال کامل در آب دریا غوطه‌ور بودن، کاملاً سالم باقی ماندند. این موضوع قطعاً ضربه‌ای سنگین به تمام ادعاهای بازاریابی دربارهٔ بی‌ضرر بودن برای اقیانوس‌ها وارد کرده است. هنگام خرید گزینه‌های سازگار با محیط زیست، بررسی همزمان گواهی‌های BPI و TUV توصیه می‌شود. همچنین ارزش دارد که دستورالعمل‌های دفع را که خود تولیدکنندگان از طریق وب‌سایت یا اطلاعات بسته‌بندی ارائه می‌دهند، بررسی کنید. این کار به این منظور است که اطمینان حاصل کنید هر چه می‌خریم بعداً مشکلات بیشتری ایجاد نکند.

سوالات متداول

آیا کیسه‌های بیوفروش واقعاً برای محیط زیست بهتر هستند؟

اگرچه کیسه‌های بیوفروش مزایایی مانند انتشار کربن کمتر دارند، اما اثربخشی آنها به دفع صحیح از طریق تأسیسات کمپوست صنعتی بستگی دارد.

آیا می‌توانم کیسه‌های بیوفروش را در خانه کمپوست کنم؟

اغلب کیسه‌های بیوفروش برای تجزیه مناسب به شرایط صنعتی نیاز دارند. کمپوست خانگی معمولاً برای تجزیه کامل کافی نیست.

چرا کیسه‌های بیوفروش همچنان در محل دفن زباله پایان می‌یابند؟

به دلیل عدم وجود زیرساخت و آگاهی مصرف‌کنندگان، بسیاری از کیسه‌های بیوفروش در زباله معمولی دور ریخته می‌شوند که منجر به تولید متان به جای تجزیه می‌شود.