درک عفونت متقابل در محیط های مراقبانه
عفونت متقابل چیست؟
انتشار آلودگی بین افراد و اشیاء در بیمارستانها همچنان یک مشکل بزرگ است، زیرا به گسترش گرمازها از یک فرد به فرد دیگر کمک میکند، این امر شامل بیماران، دکترها، پرستاران و حتی تجهیزات میشود. در واقع اتفاقی که میافتد این است که باکتریها هر زمان که فردی چیزی را لمس میکند، منتقل میشوند، چه به صورت مستقیم مانند دست دادن و چه غیرمستقیم از طریق اشیایی که لمس کردهاند. تصور کنید یک موقعیت رایج: یک بیمار مبتلا باکتریهایی را روی پوست خود دارد، سپس یک پرستار بدون دستکش آن فرد را لمس میکند و حالا همان گرمازها روی دست پرستار قرار میگیرند. تا زمانی که متوجه نشوند، این گرمازها ممکن است روی ابزارهای جراحی قرار گیرند یا در حین مراقبتهای روزانه به بیمار دیگری منتقل شوند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) گزارش دادهاند که تقریباً یکی از هر 31 نفر که در بیمارستانها بستری هستند، در حین اقامت به نوعی عفونت مبتلا میشوند. درک نحوه حرکت این گرمازها و خساراتی که میتوانند ایجاد کنند فقط یک موضوع علمی جالب نیست، بلکه در واقع میتواند تفاوت بزرگی در جلوگیری از بروز مکرر این عفونتها ایجاد کند.
منابع رایج انتقال پاتوژن
منابع اصلی آلودگی متقاطع در مراکز مراقبت های بهداشتی معمولاً از چندین نقطه به طور همزمان ناشی میشوند. سطوح مختلف در مراکز درمانی به طور مداوم آلوده میشوند - چیزهایی مانند گوشی پزشکی (استتوسکوپ)، نرده تخت بیمار، حتی دستگیره درهای اتاقهای بیماران را در نظر بگیرید. این نقاط در صورت عدم تمیز کردن مناسب بین استفادهها، به محل تکثیر میکروبها تبدیل میشوند. کارکنان پزشکی هم بین بیماران حرکت میکنند و دستهای خود را به اندازه کافی نمیشویند یا دستکشهایشان را به طور منظم عوض نمیکنند که این امر به طور غیرارادی منجر به گسترش عوامل بیماریزا میشود. ما شاهد گردش میکروبهایی مانند MRSA، سیدیف (C. diff)، و نوروویروس در بیمارستانها به خاطر همین شرایط هستیم. تحقیقات چیزی شوکهکننده نشان دادهاند: حدود ۷۰ درصد از عفونتهای ایجاد شده در بیمارستانها میتوانستند کاملاً جلوگیری شوند اگر روشهای بهتر تمیز کردن به طور مداوم اجرا میشد. به همین دلیل پیگیری و شناسایی منابع آلودگی در کاهش عفونتها در مراکز مختلف مراقبتهای بهداشتی اهمیت بسیار زیادی دارد.
ریسکهای موجود برای بیماران و کارکنان مراقبت بهداشتی
آلودگی متقاطع همچنان یک تهدید اصلی در بیمارستانها و کلینیکها باقی مانده است و هم بیماران و هم کارکنان را در معرض خطر جدی قرار میدهد. هنگامی که پاتوژنها بین افراد منتشر میشوند، اغلب منجر به افزایش نرخ بیماری و گاهی پیامدهای کشنده میشوند، به خصوص برای افرادی که سیستم ایمنی آنها از قبل دچار اختلال است. اعداد و ارقام نیز داستانی ترسناک را روایت میکنند - عفونتهای ایجاد شده در بیمارستانها هر ساله دهها هزار نفر را در سراسر آمریکا میکشند. برخی گروهها در معرض خطر بیشتری نسبت به دیگران قرار دارند، از جمله بیماران سرطانی که تحت درمان شیمیایی هستند، افراد مسن با مشکلات ایمنی ناشی از سن، و هر کسی که از جراحیهایی که در آن اجسام خارجی وارد بدن میشوند بهبود مییابد. به همین دلیل پروتکلهای دقیق تمیز کردن و بهداشت دست مناسب تنها توصیههایی نیستند، بلکه ضرورتهای اجتنابناپذیر محسوب میشوند. کلینیکها باید در این مصونیتهای اساسی سرمایهگذاری کنند، نه تنها برای حفاظت از کارکنان خود، بلکه به این دلیل که وقتی بیماران میدانند در یک محیط تمیز درمان میشوند، به طور کلی بهبود بهتری نیز پیدا میکنند.
ویژگیهای طراحی برای کنترل عفونت
کیسههای استفراغ دارای ویژگیهای مهمی هستند که از گسترش عفونتها جلوگیری میکنند. اکثر مدلها سیستم ختم خوبی دارند تا هیچ چیزی از آنها ریخته یا نشت نشود و هر آنچه درون است محکم بسته شده بماند. این موضوع در بیمارستانها و کلینیکها بسیار مهم است، زیرا در صورت نبود کنترل مناسب، گرماها به راحتی گسترش مییابند. طراحی این کیسهها همچنین باعث میشود کار پرسنل پزشکی در روزهای عادی راحتتر شود، یعنی دست کمتر با مواد ناخوشایند در تماس است. بسیاری از کیسههای استفراغ الزامات سختگیرانه کنترل عفونت را که توسط مراکز بهداشتی تعیین شده است، رعایت میکنند، چیزی که در نحوه استفاده از آنها در مراکز درمانی مختلف هر روز مشهود است.
انواع کیسهای استفراغ: کیسهای استفراغ، کیسهای قاء و بیشتر
امروزه چند نوع کیسه استفراغ در دسترس است که هر کدام برای شرایط و نیازهای خاصی طراحی شدهاند. بیشتر مردم آنها را به عنوان کیسههای استفراغ یا کیسههای تهوع میشناسند، هرچند که منظور از آنها تقریباً یکسان است. کیسههای کوچک استفراغ به راحتی در جیب یا کیف جا میشوند و برای مسافرانی که به چیزی سریع و قابل حمل نیاز دارند، بسیار مناسب هستند. کیسههای تهوع معمولاً فضای بیشتری میگیرند اما از جنس ضخیمتری ساخته شدهاند که در مواقعی که ممکن است برای مدت طولانیتری از آن استفاده شود، بهتر ایستادگی میکنند. هر دو دستهبندی یادشده همچنین به دو شکل اصلی عرضه میشوند: نسخههای یکبار مصرف در مقابل کیسههایی که قابل شستشو و استفاده مجدد چندین باره هستند. کیسههای یکبار مصرف به وضوح از گسترش ژرمها جلوگیری میکنند چرا که هیچکس دوست ندارد چیزی را که فرد دیگری در آن استفراغ کرده است لمس کند، در حالی که مدلهای قابل استفاده مجدد در بلند مدت هزینه را کاهش میدهند، هرچند که پس از هر بار استفاده نیازمند تمیز کردن مناسب هستند. وقتی بیمارستانها یا مراکز درمانی بین این گزینهها تصمیم میگیرند، عواملی مانند محدودیتهای بودجه، پروتکلهای کنترل عفونت و راحتی بیمار نقشهای مهمی در انتخاب آنچه برای استفاده روزانه انتخاب میشود، ایفا میکنند.
نوآوریهای مواد: گزینههای ضدرویش و پاشنده آب
کیسههای امروزی استفراغ از مواد جدیدی استفاده میکنند که به طور قابل توجهی کارایی آنها را افزایش میدهد. اکثر نسخههای مدرن دارای پوششهای ویژهای هستند که از نشت آنها جلوگیری میکند و آب را دفع میکنند، به این ترتیب بیماران در هنگام جابجا شدن در امانتر و راحتتر هستند. این ماده به جلوگیری از تجمع رطوبت درون کیسه کمک میکند، چیزی که میتواند خود کیسه را ضعیف کرده و منجر به ریختن مواد در آینده شود. شرکتهایی مانند ComfortSeal و SafeGuard شروع به اضافه کردن این ویژگیها به محصولات خود کردهاند و این نشانه مراقبت از سلامت و راحتی بیماران در هنگام ترابری است. وقتی کارکنان پزشکی کیسههایی را که با این مواد بهتر ساخته شدهاند انتخاب میکنند، چیزی قابل اعتماد در اختیار دارند که واقعاً در پیشگیری از عفونت در محیطهای مختلف مراقبتهای بهداشتی تأثیر میگذارد.
چگونگی جلوگیری از آلودگی متقابل توسط کیسهای امزیس
Damonstrating جذب مایعات بدن
کیسههای استفراغ با جمعآوری مایعات بدنی این اطمینان را فراهم میکنند که هیچ چیزی ریخته نشود یا آلوده نگردد. این کیسهها دارای درزهای محکمی هستند که در مواقع اضطراری اهمیت بیشتری پیدا میکنند و با سرعت کلیه موارد را در خود نگه میدارند و هم بیماران و هم کارکنان پزشکی را از بروز شرایط نامناسب حفاظت میکنند. این اهمیت در زمانهای بحرانی بیشتر میشود، زیرا واکنش سریع میتواند از گسترش مواد عفونی جلوگیری کند. بیمارستانهایی که به دقت به دستورالعملهای مربوط به کیسههای استفراغ عمل میکنند، شاهد کاهش قابل توجهی در موارد آلودگی متقاطع بین بیماران هستند، که این امر کارایی بالای این ابزارهای ساده را در حفظ تمیزی و ایمنی محیط بیمارستان برای همه دخیلشدگان نشان میدهد.
طراحی یکبارمصرف مقابل گزینههای قابل استفاده مجدد
بحث درباره کیسههای استفراغ در نهایت به یک سوال اصلی برمیگردد: آیا باید از کیسههای یکبار مصرف استفاده کنیم یا کیسههای قابل استفاده مجدد؟ مزیت بزرگ کیسههای تککاربرد واضح است؛ چون با دور انداختن آنها پس از هر استفاده، میکروبها کاهش مییابند. این امر به طور کلی موجب کاهش نرخ عفونتها میشود. با این حال، گاهی اوقات کیسههای قابل استفاده مجدد هم جای خودشان را دارند، به خصوص در مناطقی که بیماران به صورت شدید بیمار نیستند. اما نکته اینجاست: این کیسهها فقط زمانی کار میکنند که کارکنان قواعد سفت و سخت تمیز کردن را رعایت کنند. ما شاهد مشکلاتی بودهایم که وقتی ضدعفونی مناسب فراموش میشود، رخ داده است. به همین دلیل، بیشتر متخصصان بر اهمیت رعایت رویههای دقیق تمیز کردن هنگام استفاده مجدد از این کیسهها تأکید میکنند. اگر بخواهیم از گسترش عفونتها بین بیماران جلوگیری کنیم، هیچ گونه سهلانگاری مجاز نیست.
تکمیل کنندهی آرایههای محافظتی مثل جامههای ضدآب
کارکنان بهداشت و درمان در جریان انجام رویهها به همراه کیسههای استفراغ و تجهیزات استاندارد PPE مانند لباسهای مقاوم در برابر آب برای حفظ ایمنی خود متکی هستند. هنگام کار کردن با مایعات بدنی، این لباسها به مهار نشتها کمک میکنند، در حالی که کیسههای استفراغ بهطور خاص برای جمعآوری استفراغ و ترشحات دیگر بدن بدون نشت طراحی شدهاند. تحقیقات نشان میدهد که استفاده ترکیبی از این دو مورد تفاوت بزرگی در سطح حفاظت ایجاد میکند و خطر عفونت را در مطبها و بیمارستانها کاهش میدهد. بیشتر کارکنان پزشکی میگویند که این ترکیب در شرایط عملی که چندین خطر بهصورت همزمان وجود دارد، بهترین نتیجه را میدهد. لایه اضافی دفاعی که از استفاده توأم این دو مورد فراهم میشود، شرایط ایمنتری را در محیطهای مختلف بهداشتی-درمانی فراهم میکند.
بهترین روشها برای استفاده از کیسهای استفراغ
پروتوقلهای مناسب برای.dispose
حذف مناسب کیسههای استفراغ اهمیت زیادی در حفظ ایمنی مراکز درمانی در برابر آلودگی دارد. مراکز بهداشتی باید قواعد خاصی را برای دفع پسماندهای بیولوژیکی خطرناک دنبال کنند. بیشتر مراکز از سیستمهای کدگذاری رنگی یا ظروف خاص فقط برای این نوع کیسهها استفاده میکنند. وقتی کارکنان بتوانند به راحتی اقلام آلوده را تشخیص دهند، احتمال قرار گرفتن افراد در معرض آلودگی تصادفی کاهش مییابد. بیمارستانها باید هم از نظر قوانین حقوقی و هم سیاستهای داخلی نحوه دفع پسماندهای بیولوژیکی را به درستی مدیریت کنند. آنها باید تمام دستورالعملهای فدرال و محلی را نیز رعایت کنند. به عنوان مثال سازمان OSHA. این سازمان در واقع الزام دارد که هر مادهای که بیولوژیکی و خطرناک تلقی میشود، در ظروفی قرار گیرد که به خوبی برچسبگذاری شده باشند تا همه کسانی که در مراحل دستکاری و پردازش با آن سروکار دارند، دقیقا متوجه محتوا شوند. رعایت این قواعد به جلوگیری از گسترش آلودگیهای مختلف در سراسر مرکز کمک میکند.
ادغام با روال های بهداشت دست
در زمینه کنترل عفونت، ترکیب استفاده از کیسه استفراغ با رعایت دقیق بهداشت دست تفاوت ایجاد میکند. کارکنان پزشکی باید زمانهای کلیدی را به یاد داشته باشند که در آن باید دستها را قبل از تماس و پس از کار با کیسههای استفراغ بشویند تا از گسترش ژرمهای بیماریزا جلوگیری شود. مطالعات نشان دادهاند که رعایت بهداشت دست به طور قابل توجهی خطر عفونتها را کاهش میدهد. به عنوان مثال، دستورالعملهای سازمان جهانی بهداشت (WHO) به خوبی اشاره میکنند که دستشویی باید پس از تماس با مایعات بدنی یا اشیاء آلوده انجام شود که همین کیسههای استفراغ را نیز شامل میشود. رعایت این امر تنها مربوط به ایمنی بیماران نیست. خود کارکنان بهداشتی نیز از این امر بهره میبرند، زیرا خطر اینکه آنها عوامل عفونی را در حین انجام کارهای روزانه بگیرند و منتقل کنند، کاهش مییابد.
سناریوهای اضطراری و راه حلهای携بر
کیسههای استفراغ در محیطهای مراقبتهای بهداشتی بهطور کامل ضروری هستند، زمانی که نیاز فوری به جمعآوری مایعات بدنی به سرعت وجود داشته باشد. به موقعیتهایی مانند جابجایی بیماران در بیمارستان یا مواجهه با حادثههای استفراغ ناگهانی فکر کنید - داشتن این کیسهها در دسترس، تفاوت بزرگی ایجاد میکند. برای پزشکان سیار و کسانی که در کلینیکهای سرویس دهی مطبی کار میکنند، نسخههای قابل حمل این کیسهها به ابزارهای ضروری تبدیل میشوند که امکان پاسخگویی تیمهای پزشکی را در هر لحظه فراهم میکنند. برای بهرهبرداری حداکثری از کیسههای استفراغ در مواقع اضطراری، بهتر است آنها را در جایی در دسترس نگه دارید، در تمام کیتهای اضطراری موجود قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که تمام اعضای تیم پزشکی نحوه استفاده صحیح از آنها را بلد هستند. وقتی بیمارستانها و کلینیکها این سطح از آمادگی را حفظ میکنند، میتوانند سریعتر به بحرانها پاسخ دهند و در نهایت نتایج درمانی بهتری برای بیماران در همان لحظات پر فشار به دست آورند.
متقابله با رهنمودهای کنترل عفونت CDC
همسنجش با عملکرد های اصلی جلوگیری
پیروی از روشهای پیشگیری اولیه CDC تفاوت بسیار زیادی در بهرهبرداری بهینه از کیسههای استفراغ ایجاد میکند. هدف اصلی در اینجا کاهش گسترش عفونتها و جلوگیری از آلوده شدن فضاهای بین بیماران است. روشهای مناسب برای نصب و دفع این کیسهها طبق دستورالعملها اهمیت زیادی دارد. مراکز درمانی که به این قواعد پایبند هستند، معمولاً شاهد کاهش واقعی در عفونتهای بیمارستانی هستند. این موضوع نشان میدهد چرا رعایت دقیق دستورالعملهای CDC در ایجاد فضاهای ایمنتر برای کارکنان پزشکی که در آن بتوانند بدون نگرانی از گسترش عفونت در محیط کار کنند، بسیار مهم است.
کاهش آلودگی محیط زیست
انتخاب درست کیسههای استفراغ تفاوت بزرگی در حفظ محیطهای درمانی تمیزتر ایجاد میکند. وقتی کارکنان این کیسهها را به درستی مدیریت میکنند، به حفظ سطح بهداشت کمک میکند که در نهایت بر سلامت بیماران در طول مدت اقامت آنها تأثیر میگذارد. بیمارستانهایی که رویههای مناسبی برای مدیریت کیسههای استفراغ تدوین کردهاند، کاهش قابل توجهی در عفونتها گزارش دادهاند، چیزی که ما اخیراً در چندین مرکز مشاهده کردهایم. به این فکر کنید: فضاهای کثیفتر به معنای وجود گرمازهای بیشتری در محیط است، پس به وضوح شرایط تمیزتر منجر به نتایج بهتر بهداشتی برای همه دخیل میشود. به همین دلیل رعایت این دستورالعملها فقط یک کار کاغذی نیست، بلکه اگر به درستی و روزانه انجام شود، جانها را نجات میدهد.
آموزش کارکنان مراقبت بهداشتی درباره پروتکلهای کیسهای استفراغ
در یک محیط پزشکی، آموزش صحیح کارکنان بهداشت و درمان نحوه کار با کیسههای استفراغ اهمیت زیادی در حفظ بهداشت دارد. این آموزش باید شامل نحوه استفاده صحیح از کیسهها و همچنین روشهای ایمن دفع آنها پس از استفاده شود تا کارکنان دقیقاً بدانند چگونه باید با موادی که ممکن است عفونی باشند رفتار کنند. برخی از مراکز این آموزش را به صورت کارگاهی و برخی دیگر به صورت دورههای آنلاین که افراد میتوانند با سرعت خود پیش بروند، ارائه میدهند. مراکز درمانی که برنامههای جامع آموزشی را اجرا میکنند، نتایج بهتری را نیز تجربه میکنند. آنها متوجه میشوند که کارکنان بهتر قواعد بهداشتی را رعایت میکنند و اغلب مشکلات آلودگی در کل مجموعه به طور قابل توجهی کاهش مییابد. در نهایت، آموزش خوب فقط یک فرآیند کاغذی نیست، بلکه تأثیر واقعی در پیشگیری از گسترش عفونتها در محیطهای بهداشتی و درمانی دارد.